psychikoi, czyli istota emocjonalna​

Obraz ukazuje dwie połączone postacie, które zdają się wyrastać jedna z drugiej – jakby były różnymi aspektami tej samej energii psychicznej. Ich szeroko otwarte oczy i wyraziste twarze oddają intensywność emocji, które płyną przez człowieka: radość, lęk, zdziwienie, bliskość. Nad nimi i wokół nich pulsują kolorowe struktury, przypominające kosmiczne mechanizmy albo ornamenty nieświadomości – jakby emocje były nie tylko osobistym doświadczeniem, ale częścią większej, uniwersalnej sieci.​

Artystycznie dzieło operuje kontrastami pastelowych błękitów, różów i zieleni, zestawionych z akcentami złota i fioletu. Kompozycja wydaje się rozedrgana, pełna drobnych punktów i geometrycznych form, które tworzą wizualny ekwiwalent wibracji emocjonalnych. Wrażenie jest takie, jakby patrzyło się w żywą mapę uczuć – pełną powiązań, przepływów i ruchu.​

Psychologicznie „Psychikoi” to symbol człowieka zanurzonego w świecie emocji i relacji. To poziom, na którym uczucia stają się głównym filtrem postrzegania – zarówno źródłem piękna i więzi, jak i potencjalnym chaosem. Obraz pokazuje, że emocje są barwne, złożone i nieuniknione – ale dopiero świadomość ich natury może nadać im kształt.​

Obraz pyta: Czy potrafisz zaufać własnym emocjom, czy raczej próbujesz je tłumić i ujarzmiać?​