Hylikoi, ​czyli istota bez duszy​

Obraz przedstawia postać o mechanicznym, humanoidalnym kształcie – przypominającym robota lub kukłę. Na głowie widnieje szyld z napisem „Hylikoi”, co odsyła do starożytnej gnostyckiej wizji człowieka zanurzonego wyłącznie w materii, pozbawionego duchowego wymiaru. Postać, choć barwna i dynamiczna, sprawia wrażenie pustej w środku, jej oczy są szeroko otwarte, ale martwe – jakby odbijały jedynie światło z zewnątrz.​

Artystycznie obraz pulsuje kontrastami – żywe fiolety, róże i żółcienie rozświetlają sylwetkę, która jednak pozostaje kanciasta, zdehumanizowana. Tło tworzą setki geometrycznych punktów i kwadratów, przypominających migotanie ekranów, cyfrowe piksele albo miejskie światła – symbol świata czysto materialnego, w którym wszystko sprowadza się do bodźców i powierzchownych sygnałów.​

Psychologicznie „Hylikoi” uosabia człowieka odciętego od wewnętrznego życia. To stan, w którym myśl, emocja i duchowe doświadczenie zostają zastąpione przez automatyczne reakcje i zewnętrzne programy. Figura ta jest ostrzeżeniem i przypomnieniem – że człowiek, który utraci kontakt z duszą, staje się mechanizmem, trybem w systemie, marionetką materii.​

Obraz prowokuje pytanie: Czy w codziennym biegu potrafisz jeszcze usłyszeć głos duszy, czy już działasz jak automat – odpowiadając na sygnały, ale nie na własne wewnętrzne życie?​