Rodzina kruka

Rodzina kruka zebrała się pod drzewem. Moglibyśmy słowo „kruk” uznać za nazwisko, lecz na szczycie drzewa dostrzegamy ptaka, kruka w złotej aureoli. Na niemal ogołoconym z liści drzewie pozostały dwa złote jabłka. Najwyraźniej członkowie rodziny starają się je strącić. Na pierwszym planie widzimy kobietę z tamburynem. Szczupły chłopiec z procą wyrywa się z jej uścisku. Czyżby zagrażał krukowi w aureoli? Nieco z boku kolejna młoda kobieta obejmuje, a może chroni postać ​z tamburynem i jeszcze dwójkę dzieci. Wydaje się, że najmniejszy chłopczyk ma pieluchę. Dziecko zgubiło lśniącą piłkę. ​

Często wykorzystuję starą, starożytną i średniowieczną perspektywę kulisową. Elementy pierwszego planu przysłaniają te, które są z tyłu. W drugim planie dostrzegamy centralną postać kobiecą, a u jej boku mężczyznę i kolejną kobietę, być może starszą od pozostałych. Jest jeszcze drzewo, pod którym rozgrywa się ta scena, a w tle purpurowo- fioletowe niebo. Postaci namalowane są odcieniami czerwieni, karminu i oranżu silnie kontrastującego z fioletami nieba. Co się dzieje  pod drzewem? Kim jest kruk? Jakie relacje zachodzą pomiędzy postaciami? Domyślamy się, że nie jest to relacja harmonijna? Kto jest kim? ​

Poprzez wieloznaczność obrazu zapraszam Cię do samodzielnej interpretacji i identyfikacji – tylko od Ciebie zależy, jak zinterpretujesz to, co dzieje się w rodzinie kruka. Być może znajdziesz tam również siebie?