Duch opiekuńczy męski

Opiekun męski siedzi z szeroko rozstawionymi nogami na tle góry. Wygląda jak pasterz lub dawny wędrowiec. Pomiędzy jego nogami siedzi kot z zamkniętymi oczami. Zasłania brzuch ​i krocze postaci. Skrót perspektywiczny (stopy postaci są duże , a przez to wydają się bliższe widzowi, ciało zaś jest cofnięte) sprawia, że pasterz wydaje się mocno osadzony na ziemi ​i jednocześnie wsparty o górę. ​

Kompozycja przypomina te z wczesnego renesansu, kiedy to m.in. Andrea Mantegna wynalazł skrót perspektywiczny, a jednocześnie tła malował lapidarnie i symbolicznie. Lubię w swoich pracach posługiwać się cytatami i analogiami. Duch opiekuńczy męski to być może pielgrzym średniowieczny, być może pasterz lub po prostu wędrowiec. Siwa broda podkreśla jego dojrzały wiek. Natomiast kot mrużący oczy, jakby schronił się w cieple pasterza, pomiędzy jego nogami. Symbolizuje ufność i spokój, ale również witalność ​i seksualność.