Kobieta z krukiem

Kobieta z krukiem to jeden z obrazów magicznych. Używam perspektywy powietrznej i kulisowej. Choć na pierwszym planie widzimy głowę ptaka, to jej bliskość w stosunku do twarzy kobiety na drugim planie sprawia, że odczuwamy szczególne połączenie tych dwóch istot. Twarz kobiety, podobnie jak w innych moich portretach tego okresu, nawiązuje do sztuki bizantyńskiej. Wydłużone rysy, widok en face, wąskie i pociągłe – twarz, szyja i nos nadają twarzy kobiecej szczególnych charakter. Nie mamy wątpliwości, że patrzymy na portret szamanki, szeptuchy, świętej lasu. ​

Postać kruka kojarzy się z męskością, a jednocześnie z siłą, energią, długowiecznością i mądrością świata przyrody. Męskość dopełnia w tym obrazie żeńskość. Kruk wydaje się groźny, kobieta natomiast pogodna, lekko uśmiechnięta. Jej uśmiech uzyskany został delikatnymi efektami malarskimi, tak subtelnymi, że choć nie mamy wątpliwości, iż postać patrzy na nas życzliwie, lekko uśmiechnięta, nie jesteśmy w stanie zidentyfikować konkretnych fragmentów mimicznych świadczących o uśmiechu. Rzec można aura postaci nas zaczarowuje.