W mieście zapomnienia 4

Chłopiec idzie ulicą szarego miasta. Krótkie spodenki świadczą o jego bardzo młodym wieku. Może ma sześć, może osiem lat – nie więcej. Niesie ze sobą wielkiego misia, zabrał też samochód, który ciągnie na sznurku – pewnie najcenniejsze rzeczy. Czyżby uciekł z domu? Czyżby opuszczał to szare, zaniedbane miasto? Właśnie mija śmietniki i porzucone obok butelki. Domy wyłaniają się z szarości, z dymu i smogu, który spowija ulicę. Chłopiec jest sam. Nie widzimy jego twarzy – to miś patrzy na nas uśmiechnięty. ​

Napięcie pomiędzy sylwetką chłopca a misiem – sprawia, że wszystko w tej opowieści staje się dla nas jasne. Miś pluszowy to przecież najdelikatniejsza, często ukochana zabawka – symbol dzieciństwa. Samochody, to chłopięce marzenia. Który chłopiec nie marzy o samochodach? I oto w szarym mieście samotny chłopiec, na pustej ulicy, zmierza w przyszłość. Opuszcza miasto, czy może zagubił się albo ucieka ​z nieprzyjaznego domu? Czy to chłopiec przytula misia, czy może miś chłopca?