Pejzaż z czerwonym domem 1​

Człowiek na ławce siedzi na tle czerwonego budynku. Nie wiemy, czy budowla to młyn, dawnych spichlerz, a może kościół lub szkoła. Obiekt jakby lewitował. Bardziej osadzona na ziemi wydaje się ławka, na której usiadł człowiek. Postać ma spuszczoną, lekko przechyloną głowę. Nad nią zawisło czerwone słońce. Choć tło jest białe i szare z domieszką ugru dominuje czerwień wyodrębnionych ​z tła czerwonych obiektów. To obraz samotności. ​

Słońce wydaje się bardziej złowrogie niż tajemniczy obiekt. Jaka zachodzi relacja pomiędzy budynkiem, człowiekiem i czerwonym słońcem? Co ich łączy, a może dzieli? Dokąd pójdzie człowiek, gdy wstanie z ławki? ​

W tej prostej, wyrazistej formie chcę, pokazując ledwie zarysowaną postać, przekazać jej emocje i robię to tak sugestywnie, że nie sposób przejść obok obrazu obojętnie. ​