Czerwone miasto 1

Obrazy miast nie są nowe w moim dorobku, rzec by można, że obsesja miasta powraca w nowej odsłonie. Tym razem jednak szarość zastąpił ekspresyjny wyrazisty kolor. Niebo łączy się ​z ziemią, a budynki wtapiają się w przestrzeń, choć paradoksalnie są krwisto czerwone. Powstała ciekawa perspektywa kulisowa nawiązująca do pejzaży średniowiecznych. Budynki to ledwie zarysowane, jednotonalne bryły, a zróżnicowane rozmiary okien podkreślają umowność perspektywy. Na niebie widoczny jest księżyc, który odbija się w tafli wody, lecz kolory nieba i ziemi przenikają się tutaj, jakby były jednością. ​

Całość daje efekt baśniowy, lecz poprzez obraz pytam widza – czyż nie widziałeś już zachodów tak wyrazistych, że przestrzeń tonęła w barwach, niemal krzyczących, a ostatnie promienie słońca odbijał się w szybach, jakby były latarniami?