Martwa natura

Martwa natura jest popularnym tematem malarskim. Od stuleci najbardziej fascynują wnętrza malowane przez artystów flamandzkich i holenderskich- szklane kielichy, złociste patery, ryby i małże namalowane z niedoścignioną wirtuozerią. Jestem jednak zapatrzony w metodę Paula Cézanne. Mięsiste faktury, grubo kładzione farba, nieco przytłumione światło tego obrazu odwołują się do stylu cezannowskiego. ​

Jak zwykle pojawia się u mnie nietypowe światło, tym razem w odcieniu niebieskim – jasnego błękitu. Rozpoznajemy tę barwę również na palecie ​z pierwszego planu, która jest niejako komentarzem do powstałego obrazu, jakbym chciał powiedzieć – tak malowałem. Błękitny blask spotykamy na butelce i na liściach, pobrzmiewa również na krawędziach cytryn. Jednak naszą uwagę najsilniej przyciąga szkatułka, która mieni się i lśni zarówno błękitem jak i złotymi ornamentami. Patrzymy na obraz estetyzujący, a jednak ład i piękno nie są jedyną funkcją tego obrazu. Poprzez odwołania do stylu cezannowskiego mamy tu również opowieść o malarstwie XX wieku​ i moich fascynacjach.