SOPHIA

„Sophia” to obraz, który od razu emanuje światłem i bogactwem znaczeń. Centralna postać kobieca, o wydłużonej sylwetce i długich włosach, stoi spokojnie, otoczona aurą wielobarwnych kropek i symbolicznych ptaków. W jednej dłoni trzyma kulę – jakby świat, jajko kosmiczne albo nasiono świadomości. Jej spojrzenie jest proste, uważne, wprowadzające w stan kontemplacji.​

Artystycznie dzieło operuje jaskrawą paletą barw: żółcie, fiolety, czerwienie i turkusy tworzą niemal mandalę światła wokół Sophii. Ptaki, każdy z inną twarzą i ekspresją, stają się strażnikami, posłańcami i symbolami duchowego poznania. Ich geometryzacja przywołuje estetykę bizantyjskich ikon i jednocześnie folklorystycznych wzorów. Tło – pełne punktów i spiral – wzmacnia wrażenie kosmicznej energii i sakralnego pola.​

Psychologicznie „Sophia” to archetyp Mądrości – kobiecej strony duchowości, tej, która nie tyle naucza, ile prowadzi ku wewnętrznemu wglądowi. Jej obecność jest łagodna, ale stanowcza – jakby przypominała, że poznanie nie przychodzi z zewnątrz, lecz z wnętrza człowieka. Ptaki mogą symbolizować myśli, intuicje, sny – wszystkie te ulotne wglądy, które gromadzą się wokół centralnego światła świadomości.​

Obraz pyta: Czy masz odwagę wejść w ciszę i usłyszeć własną Sofię – wewnętrzną mądrość, która od dawna stoi obok Ciebie?